Trzy kobiety, narĂłd uwiedziony przez szaleńca i nazistowski program hodowlany mający na celu stworzenie rasy panĂłw.

Jennifer Coburn po mistrzowsku łączy fikcję literacką z faktami. Opierając się na mało znanych dokumentach, filmach i rozmowach ze świadkami wydarzeń, wkracza do domĂłw reprodukcyjnych Stowarzyszenia Lebensborn, ktĂłre funkcjonowały w kilku krajach podczas II wojny światowej. Odbierano tam matkom tysiące rasowo idealnych dzieci, aby wychować je na przykładnych obywateli nowych Niemiec.

W bawarskim ośrodku Lebensbornu spotykają się trzy niemieckie kobiety. Blond piękność Gundi Schiller desperacko ukrywa żydowskie pochodzenie swojego nienarodzonego dziecka. Fanatyczna młoda kochanka nazistowskiego urzędnika Hilde Kramer jest bezgranicznie oddana faszystowskiej ideologii. Pielęgniarka Irma Binz z rozpaczliwą determinacją prĂłbuje nie rzucać się w oczy w miejscu, gdzie prowadzony jest złowrogi program przymusowych adopcji, eugeniki i czystek rasowych.

Każda z nich trafia tam z innego powodu, ale wszystkie połączył terror nazistowskich Niemiec. Czy siła kobiet i więzi, ktĂłre stworzą, pozwolą im przetrwać?

Moi bracia są beze mnie niczym ; są wielkimi ludźmi tylko dlatego, że ja sprawiłem, iż stali się wielcyNapoleon. Żaden rĂłd nie wspiął się tak wysoko i nie został tak nagle pozbawiony największych przywilejĂłw jak Bonapartowie. Cesarz Napoleon, lojalny i oddany rodzinie jak korsykańscy mafijni capo, obdarzył siedmioro swoich braci i siĂłstr zaszczytami, majątkami, tytułami i osadził ich na tronach Hiszpanii, Neapolu, Toskanii, Rzymu, Holandii i Westfalii. Wiedział o ich intrygach, zażartych kłĂłtniach, miłosnych skandalach. Zdawał sobie sprawę, że wykazują niewiele zdolności do rządzenia i nikłą odwagę na polu walki. Jeden z braci cesarza był pijakiem i łajdakiem, drugi - skorumpowanym kobieciarzem, trzeci cierpiał na paranoję. Siostry słynęły z miłosnych przygĂłd i sławnych kochankĂłw. Dlaczego więc Napoleon, tak przenikliwy i przewidujący w dziedzinie polityki i wojskowości, był tak zaskakująco ślepy wobec swoich braci i siĂłstr?

Na początku ubiegłego stulecia wydawało się, że piękny świat dworĂłw, polowań i uczt będzie trwał wiecznie. Jednak wojenne zawieruchy rozproszyły ludzi, a pałace obrĂłciły się w ruinę. To, co ocalało, zabrał komunizm. Zofia i Staś Tarnowscy - wokĂłł ktĂłrych ogniskuje się opowieść - długo nie mogli znaleźć dla siebie miejsca na obczyźnie. Dziś potomek rodu Tarnowskich wyrusza na poszukiwanie swoich polskich korzeni. Nikogo przy tym nie wybiela, dąży do uchwycenia prawdy, czasem gorzkiej i niewygodnej. Pisze o burzliwych losach trzech pokoleń galicyjskiej arystokracji: o powrocie do rodzinnych majątkĂłw po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku i o pĂłźniejszej walce z plagą grabieży, o beztroskich latach spędzonych w stolicach kulturalnych świata i życiu w pustynnym kurzu obozĂłw wojskowych - ale też o miłości, zdradzie i zemście.